Ik ben nooit een grote fan geweest van planten met lange, stijve bladeren als zwaarden. Het blijft voor mij een raadsel wat mensen er leuk aan vinden, ik zie alleen maar hardheid en gevaar.
Hoewel ik nooit op het idee zou komen om stekelige planten in mijn tuin te zetten, heb ik er toch twee op mijn stukje grond. Twee enorme yucca gloriosa’s prijken tussen mijn geliefde hortensia’s. En ik heb nog nooit de moed gehad om ze eruit te trekken.
Hun lange, smalle en stijve bladeren eindigen in een harde en gevaarlijke punt. Angstaanjagend. Elk jaar, wanneer de kinderen van de ene of de andere door de tuin rennen, ben ik bang dat er een ongeluk zal gebeuren. Ik stel me voor dat ze zich verwonden aan deze twee stekelige struiken. Daarom denk ik er vaak aan om de punten van de bladeren af te snijden: veiligheid voor alles.
Onlangs zag ik tijdens een kort verblijf in Catalonië een betoverende tuin. Deze was gevuld met verschillende planten van hetzelfde type, met scherpe en puntige uiteinden. En allemaal waren ze versierd met gekleurde ballen.
Ik kon het niet met zekerheid zien, maar het leek me dat het polystyreenballen waren, geverfd en soms bedekt met glitters. Het geheel was feestelijk en vrolijk. Deze anders zo strenge en niet naar mijn smaak zijnde planten kregen plotseling een speelse en lichte uitstraling.
Ik haastte me om hetzelfde te doen in mijn tuin. Ik kocht zakken vol ballen en amuseerde me met het schilderen ervan in verschillende kleuren. Een tijdrovende klus, maar gelukkig hoefde het niet precies te gebeuren. Zelf heb ik het idee van glitters laten vallen. Kerstmis in de zomer: daar doe ik niet aan mee!
Sommigen zullen het idee te kunstmatig of niet milieuvriendelijk vinden. Ik geef toe dat dat zo is. Maar het is een techniek die het delen waard is als het helpt om de genoemde planten niet uit te trekken en de ruimte veilig te maken voor verstoppertje en andere zomerspelletjes.
Open Immovlan