Mag je als huurder andere mensen bij je laten ‘inwonen’?

Je huurt een huis of appartement, en je situatie verandert: je krijgt een nieuwe partner, een vriend(in) zoekt tijdelijk onderdak of een van je kinderen wil terug thuis komen wonen. Mag dat zomaar? Moet je eerst toestemming vragen aan de verhuurder? We zetten de regels voor je op een rij, zodat je zonder zorgen de juiste keuzes maakt.

Wat mag een verhuurder wel en niet verbieden?

Een verhuurder mag je niet zomaar verbieden om iemand bij je te laten inwonen. Staat er in je huurcontract dat je niemand mag laten mee-inwonen? Dan is die clausule juridisch ongeldig. Je hebt als huurder het recht op een privéleven en daar hoort bij dat je mensen mag laten samenwonen met jou.

Wat de verhuurder wél mag doen, is in het huurcontract zetten dat de woning geschikt is voor een maximaal aantal bewoners. Dat is dan meestal gekoppeld aan de oppervlakte of indeling van het pand. Denk aan: “deze woning is geschikt voor maximaal 2 personen”. Als zo’n bepaling realistisch en onderbouwd is, dan moet je je daar wel aan houden.

Wat als er niets in het huurcontract staat?

Staat er niets in het huurcontract over het aantal bewoners of samenwonen? Dan mag je in principe zonder toestemming iemand bij je laten inwonen. Maar let op: dat betekent niet dat je er een studentenhuis van mag maken.

Als er te veel mensen in de woning verblijven in verhouding tot de oppervlakte, kan je verhuurder zeggen dat je niet als een goede huisvader woont – een standaardplicht in elk huurcontract. De grens is niet wettelijk vastgelegd, maar wordt bepaald op basis van de grootte van het pand, het aantal slaapkamers en de regionale woonnormen (zoals vastgelegd door Vlaanderen, Brussel of Wallonië).

📌 Voorbeeld: een studio van 30 m² waar je met drie mensen woont, kan als overbezet beschouwd worden, zelfs als het contract daar niets over zegt.

Hoe zit het met onderverhuren?

Belangrijk onderscheid: iemand laten inwonen is niet hetzelfde als onderverhuren. Als je een deel van de woning (bijvoorbeeld een kamer) tegen betaling ter beschikking stelt, spreek je over onderverhuur. En daarvoor heb je altijd schriftelijke toestemming van de verhuurder nodig.

Zelfs als je goede bedoelingen hebt en je iemand wil helpen, moet je bij onderverhuur extra opletten. Zonder toestemming kan je verhuurder zelfs het contract opzeggen wegens contractbreuk.