Ik heb beslist om in de tuin 3 m² te wijden aan een moestuin. Ik droom er al jaren van, maar gaf het telkens al op voor ik zelfs nog maar aan begonnen was. Faalangst. Maar nu doe ik het. De oppervlakte van mijn moestuin is klein, en dat zou de zaken makkelijker moeten maken.
In februari bereid je je tuin voor op het komende zaaiseizoen. Nadat ik het lapje grond afgebakend had en de aarde had omgespit, begon ik een heel natuurlijke bodemverbeteraar te maken. In de herfst had ik van de buurman zakken vol noten gekregen. Ik had de notenschalen bewaard.
We spendeerden een volledige avond met de kinderen om de noten te kraken. De schalen in de ene emmer; de het eetbare gedeelte in de andere. Op het einde van de avond voelden we onze handen niet meer, maar we hebben in elk geval plezier beleefd. Een originele en leuke avond!
Ik verbrijzelde de notenschalen nog wat meer. Ik deed wat ik kon. Ik heb daarvoor misschien niet het juiste materiaal, maar mijn extra kilo’s helpen! Ik strooide een laag verbrijzelde schalen over de zware grond en spitte hem om. Op die manier krijg je een luchtigere ondergrond. Ik leg nog een tweede laag op de volledige 3m². en dat is goed voordat je de planten hun plek geeft. Het reguleert de vochtgraad van de grond en voorkomt ook dat er onkruid kan groeien. Ik ben er in elk geval trots op!
Nu hoef ik alleen nog maar de zaden te bestellen die ik wil (vooral van planten waarvan bekend is dat ze makkelijk groeien!) en het ‘moestuin’-avontuur kan officieel van start gaan! De overgebleven notendoppen gaan bij het compost. Dat zorgt voor een rijk mengsel en vergemakkelijkt de ontbinding. Niets gaat verloren, alles krijgt een tweede leven.
Waar ik nu nog mee zit? Ik moet dringend recepten vinden waarin noten gebruikt worden. Want anders eten we er waarschijnlijk van tot Sint-Juttemis!
Open Immovlan