Hoe vaak ik mijn (bijna volwassen) tiener ook vraag om regelmatig zijn lakens te verversen, zijn kamer ruikt nog steeds naar een wilde beestenboel… en zijn bed verspreidt geuren die allesbehalve aangenaam zijn. Ik zeg het zo vaak dat ik bang ben dat ik hem ga beledigen. En dus nam ik het heft in eigen handen. Terwijl hij weg was, maakte ik van de gelegenheid gebruik om het probleem meteen grondig aan te pakken.
Ik heb zijn matras helemaal blootgelegd. En zijn kussen ook. Vervolgens heb ik overal natriumbicarbonaat gestrooid. Maar als ik zeg "strooien", klinkt dat misschien wat te subtiel. Want in werkelijkheid heb ik een dikke laag over de hele matras aangebracht. Dit poeder absorbeert alle vocht en geurtjes!
Ik deed de deur van zijn kamer op slot om te voorkomen dat de kat binnen zou glippen en het hele huis onder het poeder zou zitten. Ik heb het bicarbonaat de hele nacht laten inwerken. ‘s Ochtends haalde ik de stofzuiger boven, heb ik zorgvuldig de restjes opgezogen en de matras omgedraaid. Vervolgens herhaalde ik de behandeling voor de andere kant van de matras.
Daarna zette ik de ramen open om het zonlicht binnen te laten: de UV-stralen doden de bacteriën in de matras. Een paar uur in het licht, aan beide kanten. Nog beter zou geweest zijn om de matras buiten in de frisse lucht te leggen, maar dat was te omslachtig.
Bij deze grote schoonmaak heb ik ook meteen een nieuwe matrasbeschermer gekocht: fris en helemaal proper. Hopelijk is het probleem nu opgelost. Een tienerkamer die naar rozen ruikt? Een mens mag dromen, toch?
En nu we het toch over matrassen hebben: vergeet niet dat je je matras best elke drie maanden omdraait en om de acht jaar vervangt.
Open Immovlan