Al een tijdje heb ik last van een barst in één van de muren in de woonkamer. Toen ik die voor het eerst opmerkte, heb ik (omdat ik nu eenmaal een geboren paniekzaaier ben) meteen een stabiliteitsexpert ingeschakeld. Zou mijn huis instorten?
Hij inspecteerde alles, van de kelder tot de zolder, en stelde me gerust. Het was gewoon het huis dat aan het ‘leven’ was. Als een rimpel in het pleisterwerk, niet meer en niet minder. Hij raadde me aan om de barst een jaar lang in de gaten te houden om te zien of die groter werd of niet. Ik heb het een jaar lang nauwlettend in het oog gehouden: er veranderde niets.
En dus kon ik de imperfectie herstellen met een decoratieve pleister (één enkele laag stuc, tadelakt of kalkproduct volstaat!), of gewoon de barst verbergen. Ik koos voor dat laatste: de lange en fijne barst op een mooie manier verbergen.
Nu moest ik alleen nog beslissen hoe ik dat zou doen. Misschien was dit wel het moment om de inrichting een beetje te veranderen! Behangpapier, lambrisering of een bakstenen wandbekleding aanbrengen? Een stoffen wandbekleding misschien, stickers plakken, glasvezelbehang gebruiken? Een eindeloos aantal mogelijkheden.
Behangpapier en glasvezelbehang liet ik voor wat ze waren. Hoewel ze de onvolkomenheden van de muur perfect bedekken, had ik geen zin om de behanglijm boven te halen. Lambrisering viel ook uit de boot: of het nu in hout of plastic uitgevoerd is, het is nooit echt mijn ding geweest. Idem met stickers: ik kon me niet goed voorstellen welk motief de barst volledig zou kunnen verbergen.
Er bleven dus nog twee opties over: een stenen of een stoffen wandbekleding. Ik koos voor het romantische karakter van stoffen wandbekleding. Ik werd verliefd op een zijden stof met bloemenmotief, gevonden in een doe-het-zelfzaak. Eerst maakte ik de muur schoon om het stof te verwijderen. Daarna bouwde ik de houten structuur waarop ik mijn zijde zou nieten.
Ik bevestigde een houten lat aan de bovenkant van de muur, net onder het plafond en een andere op halve hoogte. En een laatste aan de onderkant van de muur, net boven de vloer. Latten van 5 cm breed en een dikte van ongeveer een centimeter, niet meer.
Daarna plaatste ik de rand van de stof (uiteraard vooraf op maat geknipt) tegen de bovenste lat en niette ik die vast. Een nietje ongeveer om de 5 cm. Ik riep hulp in om de stof goed strak te trekken en hetzelfde proces te herhalen op de twee andere latten.
Het resultaat is prachtig en dat is wat telt. Bovendien is het een mooi voorbeeld van hoe een probleem, hoe klein ook (zoals een barst), het begin kan zijn van een geslaagde transformatie…
Open Immovlan