Met de explosie van de dematerialisatie van gegevens zijn er steeds meer mensen die af willen van hun goede oude cd’s en dvd’s.
Wie heeft geen collectie cd’s en dvd’s die stof staan te vergaren? Dat geldt nog meer sinds de opkomst van de dematerialisatie van audio- en videodragers. Maar wat kan je er dan mee doen, bijvoorbeeld wanneer je verhuist of gewoon de dingen op orde wil zetten?
Vervuilende elementen
In België is er (nog) geen recyclagetak specifiek voor cd’s, dvd’s en BluRay’s. Velen beseffen het niet, maar deze geluid- en beelddragers verbruiken veel energie en veroorzaken heel wat vervuiling bij de productie ervan. Daarbij wordt heel wat polycarbonaat gebruikt (er is sprake van 16% van het volledige gebruik ervan ter wereld!), dat moeilijk recycleerbaar is. Er zijn wereldwijd zelfs maar weinig bedrijven die in staat zijn het te recycleren…
In goede of in slechte staat?
Daarom vermijd je beter om ze in de vuilbak te gooien. Geef ze eerder een ‘tweede leven’ door bijvoorbeeld te kiezen voor tweedehandsverkoop (kringloopwinkels, brocantes of online verkoop), op voorwaarde natuurlijk dat de schijfjes in goede staat en nog leesbaar zijn. Wanneer je je niet wil wagen aan de online verkoop (een goede foto nemen van de schijf en het doosje, een korte omschrijving maken…), kan je ze aanbieden bij een verkoper van tweedehands cd’s of boekenwinkels met een afdeling tweedehands cd’s of dvd’s.
Onleesbaar?
Wanneer je vaststelt dat je dvd’s of cd’s onleesbaar geworden zijn (gekrast of vervormd bijvoorbeeld), kan je ze ook hergebruiken om er praktische objecten van te maken (zoals onderzetters voor glazen of om duiven mee af te schrikken buiten), of zelfs decoratieve accessoires voor de kinderkamer of speelkamer. Het ontbreekt niet aan hergebruikmogelijkheden!
Daarom maakt de cd een comeback
Heel wat muziekliefhebbers beschikken over een uitgebreide cd-collectie. Over cd’s is het laatste woord trouwens nog niet geschreven, gezien de betere audiokwaliteit ten opzichte van streamingdiensten en vinyl.
Heeft een cd-speler nog wel een toekomst in een tijdperk waarin miljoenen muziekstukken binnen handbereik zijn op je smartphone en tablet? Het is vandaag de dag niet meer nodig om ontelbaar veel cd-doosjes te verzamelen om van muziek te genieten. Spotify, Tidal, Deezer en Apple Music geven je de kans om voor enkele euro’s per maand muziek te beluisteren die sinds het midden van de vorige eeuw geproduceerd werd. Ondanks dat aanbod en de praktische voordelen zijn er nog heel wat liefhebbers die zich daartegen verzetten.
Grootsheid en decadentie
De Compact Disc, ontstaan in 1982, is de vrucht van een nauwe samenwerking tussen Philips en Sony. In die tijd wilde men een nieuwe manier van muziek beluisteren aanbieden, met een ongeziene geluidskwaliteit. Op dat vlak lieten audiocassettes en vinyl inderdaad te wensen over.
Het zal niet verbazen dat de cd de markt 30 jaar lang domineert, waardoor die oude opties in de vergetelheid geraken. Maar aan het begin van de jaren 2000 staat een grote concurrent op: het MP3-formaat en, meer algemeen, gedematerialiseerde muziek. Apparaten zoals de iPod en iPhone en platformen zoals Napster gooien de markt overhoop en overtuigen heel wat muziekliefhebbers om hun cd’s aan de kant te schuiven.
Voor goed dood?
Momenteel ligt de cd-verkoop nog maar op 10% van wat het aan het einde van de jaren 90 vertegenwoordigde. Muziekstreamingdiensten vertegenwoordigen 85% van de digitale muziek. In die context is vinyl sinds een tiental jaar aan een grote comeback bezig. In de Fnac alleen al is de langspeelplaat goed voor 30% van de verkopen van fysieke muziek!
En daar ligt de paradox van dit tijdperk: terwijl er dagelijks miljoenen liedjes beluisterd worden via streamingplatformen, blijven fysieke supports waarvoor specifieke, vaak dure en grote, apparaten voor nodig zijn, bestaan. Waarom? Simpelweg omdat de ene muziekbron de andere niet is. Streaming heeft de voorkeur als we in beweging zijn, in de auto of metro zitten of gaan joggen, terwijl een disc synoniem staat voor ritueel, ontspanning en plezier. Het zijn twee compleet tegenovergestelde manieren om te luisteren. Vinyl en cd betoveren vooral verzamelaars die zo een fysiek contact behouden met het werk van hun favoriete artiesten, wat niet kan met gedematerialiseerde muziek.
Een ideaal formaat
De Japanse en Nederlandse ingenieurs die 40 jaar geleden de cd ontwikkeld hebben, hebben een juiste inschatting gemaakt. Een cassette is gevoelig voor stof en warmte, breekt, verslijt naarmate je het vaker gebruikt, moet bijgedraaid worden en heeft over het algemeen een middelmatige geluidskwaliteit. Een optische disc maakt komaf met al die gebreken. Vinyl moet muziek maken met achtergrondgeluid waardoor de dynamiek wijzigt. De gemiddeldes schommelen tussen 50 en 70 dB. Een cd staat constant op 90 dB! Tegenover vinyl heeft een cd dus heel wat voordelen, wat de groei in interesse verklaart!
Open Immovlan