Ik mis mijn wellness-afspraakjes. Ik heb nood aan zachte bubbels. Rustgevende waterstralen. Zacht badkamerlinnen. Het lijkt me al een eeuwigheid geleden dat ik nog in een wellness was. Een ook dat het nog een eeuwigheid zal duren voor ik opnieuw de kans krijg om er naartoe te gaan.
Daarom heb ik mijn eigen ontspanningsmomentje gecreëerd. Ik heb eucalyptus opgehangen in de douche. Zomaar. Samengebonden takken die ophangen aan de achterkant van de douchekop. Dankzij de stoom geven die takken een geweldige geur vrij. Die vult de hele badkamer.
De kinderen vinden het goed!
Mijn dochter vroeg me nog of het een trucje was, zoals een maretak bij Kerstmis, om iemand zo ver te krijgen dat hij me zou komen zoenen. Ze was een beetje in de war. Maar toen ze eenmaal gerustgesteld was, vond ze het leuk. Ze vond dat het haar neus heel goed opende. Prachtig.
Een principekwestie, zeg ik je!
Ik weet het, ik weet het. Je zal me vertellen dat er geurende emulsies bestaan, klaar voor gebruik, in blikken van enkele liters. En dat ik alleen maar een diffuser nodig heb om te dromen van andere oorden. Maar dan ken je mij niet goed. Ik geef er altijd de voorkeur aan zelf in elkaar te steken wat ik kan. En ik kies nooit voor de gemakkelijke weg. Als ik iets ingewikkeld kan doen, dan doe ik het! Het is opwindender en het helpt me ook om avonturen te beleven!
Toch geen goed idee?
En dat avontuur is dit keer een bloeduitstorting. Want ja, met die takken aan de douchekop, bleek dat hij niet stevig op zijn voetstuk was vastgezet. En terwijl ik het geparfumeerde water over mijn lichaam liet glijden, kwam hij los en landde op mijn voet. Alle sereniteit die ik had weten te scheppen verdween in één klap.
Sindsdien geurt mijn vuilbak naar eucalyptustakken. Zomaar. Er is altijd wel ergens een winnaar!