Marmer heb ik niet in huis. Niet mijn ding. Maar bij mijn grootmoeder vind je het zowat overal, zij is wel fan. De meeste van haar meubels hebben een marmeren oppervlak: het aanrecht in de keuken, het bovenblad van de commode, het bijzettafeltje… Onlangs stelde ik voor om haar te komen helpen schoonmaken. De huishoudhulp was al een tijdje ziek.
Het laatste wat ik wou doen, was haar marmeren oppervlakken beschadigen, en dus ik zocht uit wat ik wel en niet moest doen. Ik leerde dat je witte azijn moet vermijden: voor één keer stond het niet op de lijst van wondermiddeltjes. Net als bleekwater en citroen kan het immers het oppervlak beschadigen.
De grote vriend van marmer is zwarte zeep: heet water, vloeibare zwarte zeep en een zachte doek zijn de winnende combinatie om dit tere gesteente schoon te maken. Maar marmer houdt ook van natriumbicarbonaat: een paar eetlepels verdund in lauw water maken de oppervlakken proper en mooi.
En als je deze elegante steen wil laten glanzen, zijn er verschillende oplossingen: je kan het oppervlak opblinken met talkpoeder, melk, spoelglansmiddel of lijnzaadolie.
Strooi talkpoeder over het marmer en veeg in ronddraaiende bewegingen af met een zachte, zachte doek (om krassen te voorkomen) en hop: het glimt gegarandeerd. Of dompel een zachte doek in melk of spoelglansmiddel en wrijf er voorzichtig mee over het oppervlak. Glans hersteld!
Lijnzaadolie heeft nog meer kracht: ook deze olie laat marmer schitteren, maar als bonus beschermt het ook door een dun beschermlaagje aan te brengen. Het werkt als natuurlijke was, die marmer ook kan beschermen tegen stof en vuil.
Ik heb mijn grootmoeder om haar mening gevraagd. Ze keurde de zwarte zeep en melk goed. Ik gehoorzaamde. Bij haar blijf ik voor altijd 10 jaar oud. Ze vertelde me dat ze melk ook gebruikt om de bladeren van haar planten te laten glanzen. Maar dat is voor een andere keer!