Mijn vriend heeft nieuwe gordijnen gekocht. Het soort met zilverkleurige ringen die in de stof vastzitten. Anders gezegd: gordijnen met ogen. Maar ze glijden niet vlot over de houten gordijnroede. Het is zo’n gedoe om ze open en dicht te trekken dat ik er liever afblijf – uit schrik dat ik te hard trek en alles losscheur. De gordijnen. De gordijnstang. De muur. Ruzie gegarandeerd!

Geef toe: gordijnen met ogen zijn ideaal voor metalen roedes, maar niet voor houten exemplaren, die meer wrijving geven. In dit geval zijn er volgens mij twee problemen: enerzijds is de roede van hout en anderzijds zijn de ringen nét iets te klein voor de dikte van de stang. Gevolg? De ogen schuiven niet vlot en de wrijving is te groot. En schuren om de houten roede gladder te maken? Vergeet het, mijn man begint er zelfs niet aan. Dus moest er een andere oplossing komen.
Paraffine? Bwah… Niet echt overtuigd…
Maar uiteindelijk was het paraffine die onze ochtenden én onze avonden redde. Ik wreef ermee over de bovenkant van de roede, en maakte zo het hout gladder zodat de gordijnen zich veel makkelijker laten verschuiven. Ik gebruikte een kaars, handig! Maar je kan ook een stuk droge zeep nemen (Marseillezeep bijvoorbeeld), dat werkt even goed. Nadeel? Je moet het regelmatig opnieuw aanbrengen.
De echte oplossing?
Maar eigenlijk is alleen houtvernis op de roede een duurzame oplossing. Deze methode werkt echt en is het overwegen waard!
Heb je hetzelfde probleem, maar dan met gordijnen met lussen? Ook daarvoor bestaan oplossingen.
Je kan er ringen in verwerken, van hout of plastic (met de juiste diameter uiteraard). Naai de ring vast met drie steekjes per lus: bovenaan en halverwege aan beide zijkanten van de lus.
Of je kan knopen gebruiken! Haal het gordijn van de roede en vouw elke lus dubbel. Op de binnenkant, ter hoogte van de vouw, zet je twee knopen vast: één aan elke kant. Zorg ervoor dat de opstaande randen van de knopen naar de roede wijzen – zo creëren ze een soort kleine rails tussen de stof en de stang.
Ah! Was élk probleem in het leven maar zo makkelijk op te lossen!