Ik sta nog maar eens voor een dilemma. In zijn bestek stelt de aannemer die we kozen om onze achtergevel te renoveren twee opties voor.
Daarom verander ik dus al enkele weken elke ochtend van gedacht, door mezelf ervan te overtuigen dat optie 1 beter is dan optie 2, om de ochtend erna exact het tegenovergestelde te denken. Maar nu is het dus tijd om te beslissen: de man moet weten welke materialen hij moet bestellen.
Samengevat!
Ofwel plaatsen we gitex op de gevel, die daarna gecementeerd en geschilderd wordt. Ofwel gaan we voor 5 cm isolatie op de gevel die op zijn beurt gecementeerd wordt, gevolgd door een laag crepi.
Optie 1
Gitex, is een bewapeningsgaas in glasvezel dat op de muur komt om de meest fragiele zones te zekeren. Het is als een net dat alle soorten bepleistering versterkt om het risico op beschadigingen te verkleinen. Het is een beetje alsof ik een nylon kous op mijn hoofd zou zetten en hem naar achteren zou trekken om mijn hamsterwangen aan te spannen: het maakt glad, maskeert en camoufleert. Maar op een bepaald moment, na verloop van tijd, kan de nylon kous scheuren en een stuk wang tonen. Of een barst. De man was heel duidelijk: sommige onvolkomenheden van de gevel zouden ooit wel eens opnieuw kunnen te zien kunnen zijn.
Optie 2
De 5 cm dikke isolatie zouden volgens hem dan weer zekerheid geven op een perfecte cementering, aangezien de cementlaag aangebracht wordt op een volledig nieuw oppervlak, en niet op een opgekalefaterd oppervlak. Zekerheid op een gevel zonder barsten en zonder de minste rimpel. Dan praten we zelfs niet meer over een facelift, maar een volledig nieuwe laag. Een nieuwe huid voor het huis. En daarbovenop ook nog eens een indrukwekkende bijkomende isolatielaag, niet te verwaarlozen.
Eeuwige twijfelaar
Wees logisch, elimineer de optie met gitex, hoor ik u zeggen! Maar daarmee zou ik te snel gaan. Op het gemak nog wat twijfelen, dat is mijn ding. Nadenken.
Eerst en vooral, zoals bij alle esthetische operaties die er bestaan, is de behandeling die het meeste werk vraagt meestal ook de duurste. En dat telt zeker mee. Bovendien moet u zich die 5 centimeter isolatie voorstellen, een behoorlijke dikte. Ik vrees ervoor dat mijn huis bedolven onder zijn cementering zal lijken. Dat de deuren en ramen op een bizarre manier ingeplant zullen zijn in ‘te veel muur’. Begrijpt u?
Een misvormde gevel!
Ik ben het gisteren gaan bekijken met mijn Hello Kitty meetlat, om het mij beter te kunnen voorstellen. En ook al is mijn materiaal niet evenwaardig aan dat van Bob de Bouwer, ik moest toch vaststelen dat heel wat zaken met isolatiemateriaal bedekt zullen worden. En niet alleen barsten. Vaarwel blauwe PVC rail waarin mijn elektrisch rolluik zich ontrolt. Hij zal zelfs niet meer toegankelijk zijn. Vaarwel, bestaande vensterbanken: ze komen niet voorbij het isolatiemateriaal. Ik bespaar u de andere details die ik opgemerkt heb… maar het doet me panikeren.
U moet toegeven: bepaalde chirurgische ingrepen mislukken en zorgen voor een meer beschadigde look na dan voor de operatie. Misvormd, mijn mooie gevel! Met blauwe vensterranden geplet en te diep ingebed in cement. Zoals wanneer men een vuistslag recht in het gezicht gekregen heeft.
Bluffen tegen de sterren op!
Ik moet de aannemer binnenkort ook laten weten welk welke kleur we kiezen voor de crepi. Ik heb er al veel overwogen. Speels oker? Elegant grijs? Helder wit dat snel vuil wordt? Verschrikkelijk! De maquillage is nochtans cruciaal om de vernieuwing van de gevel te voltooien. In afwachting breng ik mijn blush aan, nu ja, ik bluf om te doen geloven dat alles goed gaat!
Open Immovlan