Mijn tante kocht onlangs een appartement en sindsdien doet ze niets dan renoveren. Nu ja, ze laat renoveren, want haar portefeuille laat het toe.
Ik ging laatst naar haar nieuwe keuken kijken en ik trok grote ogen. Ik ontdekte er keukentoestellen waarvan ik het bestaan niet kende. Het is algemeen bekend dat ik niet de meest moderne vrouw ben, maar toch. Ik wist niets af van het nec plus ultra.
De eerste verrassing waren de stopcontacten…
Gedaan met de opeenvolging van drie puntjes in de muur achter de koffiemachine. Voortaan zijn stopcontacten ingebouwd. Mijn tante drukte op een mooie zilveren knop en een cilinder met zes stopcontacten rees op uit het aanrecht. Ze drukte nogmaals en de toren stopcontacten verdween terug, even snel als hij gekomen was. Ik klapte in mijn handen. Zo leuk. Zoveel stopcontacten ter beschikking, en je kan er zeker van zijn dat ze proper blijven, stofvrij en ver weg van bloem of bakvet.
Tante goochelt!
Als een presentatrice van televisiespelletjes streelt ze het keukeneiland uitvoerig alvorens een tafel tevoorschijn te doen komen. Ingewerkt in het keukeneiland, verschijnt deze tafel zonder geluid, en stabiliseert ze zich enkele centimeters hoger dan het werkblad. Onzichtbaar op dagen dat je ze niet wil zien, maakt deze tafel het mogelijk om gasten in de keuken uit te nodigen wanneer je daar zin in hebt. Of simpelweg om meer plaats te maken in de keuken. Cool.
Als grote fan van kookprogramma’s als Top Chef, koos ze voor professionele keukentoestellen. Ijsmachine, ongelooflijke keukenrobot. Fornuis met zes vuren, design afzuigkap. Overal modern. En geconnecteerd ook. Zo zal ze bijvoorbeeld haar kookplaat kunnen laten samenwerken met haar afzuigkap, in perfecte symbiose. Ik gebruik de toekomstige vorm omdat de werken nog bezig zijn en ze er op dit moment nog niet woont. Ze heeft dus nog niets kunnen testen ‘in het echt’. Ik hoop dat ze niet te lang meer moet wachten.
Ik geef toe dat ik extatisch was over alles. Maar…
Op papier ziet het er allemaal heel mooi uit. Maar ik ken mijzelf. Na twee dagen zou ik in tranen uitbarsten. Mijn superrobot zou uiteraard niet naar mij luisteren en ik zou hem uit woede in de gootsteen smijten. Mijn ijsmachine zou me in de handen ontploffen, met yoghurt op de pas geverfde muren tot gevolg. Mijn ingebouwde stopcontacten zouden weigeren om uit het aanrecht te komen en roepend en tierend zou ik de zilveren bedieningstoets meteen mes te lijf gaan. Stroompanne. Brandlucht. Moord in de keuken.
Vintage, ik?
En ook, eerlijk, wie is er blij met een oven die slimmer is dan hij? De technologie maakt het dagelijkse leven makkelijker, naar het schijnt. Dat wil ik toch wel zien. Over het algemeen haten toestellen mij. Ze zien mij en hop, ze vallen in panne. Dus neen. Neen bedankt. Ik gun mijn tante haar ultra-chique keuken. Ik hou mijn houten lepels, die goed zijn om in de puree te roeren. En mijn klopper, die zo zacht de eiwitten stijf klopt. Ik hou vast aan mijn oven waarvan ik de werking van de vier knoppen beheers. En mijn oude stopcontacten, een beetje lelijk en vergeeld, dat wel, maar altijd meteen beschikbaar. Ik heb een zwarte viltstift genomen en onder de twee gaatjes van elk stopcontact een smiley getekend. Smileys in de keuken, als dat niet supersympathiek is!
Open Immovlan