Meer dan tien jaar geleden hebben we parket gelegd in het salon. Het zou er niet lang liggen… maar uiteindelijk ligt het er nog altijd en is het hout eigenlijk mooi oud geworden. Maar twee planken zijn doorheen de jaren verschoven. En niet zo’n klein beetje. Helaas.
Nu kan je bijna echt op deze twee plankjes langlaufen. Of woonkamersurfen. Als je je voet wat onvoorzichtig op de plankjes zet, verschuift alles plots. Een kleine verschuiving van minstens 2 cm. Maar dat kan je je leven kosten. En in deze tijden van warme wollen sokken met weinig grip en sloten hete thee is dat geen goed idee, dat kan ik je garanderen.
De planken kleven niet meer aan de vloer en glijden losjes in de inkepingen waar ze lang geleden in geschoven werden. Om het probleem te verhelpen, dacht ik er dus aan om elke plank een stukje te verschuiven en tot aan de plint te gaan om daaronder de spleet te verbergen. Maar dat lukt niet: hoewel de twee losse plankjes makkelijk te verplaatsen zijn als ik ertegen shot, bewegen de volgende helemaal niet.
Ik wilde de plint niet verwijderen aan de kant waar de planken bewegen. Ik had de moed niet. Dus besloot ik wat speciale houtvuller te kopen in de perfecte kleur. Het principe? De open voeg afdichten met dit product, een soort mastic gemaakt van verharder en hars.
Als de mix van de twee producten klaar is, smeer je de pasta gewoon in de spleten. Zorg ervoor dat je er eerder te veel dan te weinig in doet. Het is een nauwgezet maar niet onaangenaam werkje. En daarna, als de pasta goed droog is, schuur je het geheel op met schuurpapier om het oppervlak vlak te maken. Ik denk dat dit het moeilijkste deel was: alleen de houtvuller schuren, zonder uit te glijden over het eerder kwetsbare oppervlak van de quickstep.
Het resultaat is niet perfect…
Perfectionisten verwijderen liever de plint en slaan met een stootblok tegen de stroken. Maar ik ben tevreden. Het is opgelapt. Het is veilig. En het is niet slecht gedaan: tenzij je er met je neus op zit, kan de reparatie er onopgemerkt mee door.
We zullen zien hoe lang het duurt natuurlijk. Maar intussen kan ik verder met het leven zonder het risico dat mijn naaldhak tussen de plankjes blijft steken of uitglijd met mijn grote eenhoornpantoffels. En dat alles voor een bodemprijs!