Op voorwaarde dat een gravure gemaakt is op voldoende stevig papier, is het over het algemeen mogelijk om ze schoon te maken, maar toch is de grootste voorzichtigheid geboden!

Het is immers een delicate operatie, zeker wanneer het gaat om een werk met een grotere waarde. Je gaat dus best voorzichtig te werk, en kiest daarbij voor een techniek die verdragen wordt door het papier.
Niet alle vuil kan verwijderd worden!
Om een vetvlek weg te krijgen, ga je met een warm (maar niet heet!) strijkijzer over de gravure die tussen twee vellen nieuw en proper vloeipapier is gelegd. De bewerking moet langzaam gebeuren: het vet zal vloeibaar worden bij contact met de warmtebron en tegelijk absorbeert het vloeipapier het. Herhaal indien nodig verschillende keren.
Als de situatie na enkele pogingen niet verandert, kan je daarna een beetje ‘Terre de Sommières’ kleipoeder over de nog warme gravure strooien. Het poeder moet je dan enkele uren laten inwerken. Dit zal de absorptie van het vet voltooien.
Merk op dat op de oudste gravures, en dus vaak de meest kostbare, vetvlekken de enige zijn die je moet proberen te verwijderen. Andere bevuiling vormt meestal een patina dat het werk een zeker cachet geeft. Elke poging om meer uitgesproken vuilresten te verwijderen zou ervoor kunnen zorgen dat er een lichte vlek ontstaat die het geheel kan verstoren. Het is daarom voldoende de afdruk voorzichtig af te vegen met een dunne witte doek of een nieuw microvezeldoekje, voordat je het werk onder glas legt.