Toen ik destijds mijn eettafel kocht op een tweedehandswebsite, heb ik niet gelet op de hoogte van de tafelpoten. Toen ontdekte ik dat wanneer we aan de tafel zaten, we precies verdwenen onder het houten tafelblad. Ik kocht dus dikke kussens om ervoor te zorgen dat we spaghetti konden eten zonder met onze neus in ons bord te zitten.
Maar met kinderen die niet stil kunnen zitten tijdens het eten en de nieuwe kitten die verstoppertje speelt onder de tafel, liggen de kleurige kussens meer op de vloer door dan op de stoelen. En ik raap ze zo’n vijftien keer per dag op. Ik moest iets vinden om ze voor eens en voor altijd op hun plaats te houden.
Dus kocht ik antislipmateriaal. Je weet wel, het soort dat je onder tapijten en matten legt om te voorkomen dat ze wegglijden wanneer je erop stapt. Dus amuseerde ik me met vierkantjes uit te knippen die iets kleiner waren dan de vorm van de kussens.
Hoe hou ik dit ding op zijn plaats?
Als de zittingen van mijn stoelen van hout waren, zou het gemakkelijk geweest zijn: ik had de antislip gewoon op het gladde oppervlak aangebracht en het zou er direct aan vastgekleefd zijn. Maar je weet inmiddels dat wat gemakkelijk is, helaas nooit voor mij is weggelegd. Mijn stoelen zijn van stof. Het was dus niet zo gemakkelijk om de antislip op zijn plaats te houden.
Dus haalde ik de naalden tevoorschijn en naaide mijn stukje antislip tegen de onderkant van de dikke kussens. Ik moet wel tien keer in mijn vingers geprikt hebben. Naaien is nooit mijn ding geweest! Maar ik ben blij met het resultaat. De kussen- en stoelstoffen aan weerszijden van de antislip kleven aan het ruwe gaas en de kussens blijven beter op hun plaats.
Ik maak me geen illusies: het zal geen eeuwen duren. Maar dan is dat zo maar. Het belangrijkste is het hier en nu, nietwaar?