Gemiddeld en op nationaal vlak, zijn nieuwbouwwoningen 20 m² kleiner geworden in minder dan twee decennia! Een verklaring is te zoeken in de stijgende prijzen van bouwgrond.
125 m², dat was de gemiddelde oppervlakte van huizen in België in 2020. Twintig jaar geleden was die gemiddelde oppervlakte nog 146 m², of 21 m² meer! Appartementen blijven niet gespaard van dit verschijnsel met, voor dezelfde periode, een daling met 13 m². Het gemiddelde bij die appartementen gaat van 80 naar 67 m².
Waarom zo’n daling?
Heel eenvoudig omdat projectontwikkelaars verplicht zijn zich te houden aan quota, die van gemeente tot gemeente verschillen, voor onder andere grote woningen. Een ander aspect is dat stedenbouwkundige regels soms een bepaald aantal slaapkamers opleggen of zelfs een verbod op het aanbieden en dus bouwen van woningen onder een bepaalde oppervlakte. Daardoor hebben veel nieuwe projecten weinig of geen éénkamerappartementen, terwijl die met 2 of zelfs 3-slaapkamer talrijker zijn, maar wel kleiner dan vroeger. Dit alles in een context waarin de vraag naar kleine woningen groot is…
Naast deze verklaringen, die vooral met de lokale wetgeving te maken hebben, kan de afname van de oppervlakte van nieuwe woningen ook verklaard worden door de stijgende prijs van bouwgrond. Omdat het gemiddelde budget voor de aankoop van een nieuwe woning niet omhoog kan, wordt het effect van de prijs van de grond gecompenseerd door een beperking van de oppervlakte van de woning.
Een laatste verklaring is een verandering in het gedrag van huisbezitters, die vaak geen grote stukken land meer willen om te onderhouden. Er is ook een groeiende belangstelling voor het concept van tiny houses en een meer bescheiden levensstijl.
Open Immovlan