Ik heb al de schuiven van de keuken leeggehaald: waar heb ik de doos met vliegenvallen nu weer neergelegd? Ik vind ze maar niet terug! En het was nochtans dringend. Geen middagdutje, geen film of geen maaltijd ging voorbij zonder dat een vlieg mijn leven verpestte.
Ik ben over het algemeen niet zo’n insectenvriend, maar vliegen zijn wel echt de minst geliefde insecten. Mijn zoon is een held daarin: hij vangt ze met de hand, in volle vlucht. Indrukwekkend. Maar ik heb dat talent niet. Dus ik beweeg maar wat met mijn armen en verlies mijn geduld.
Nadat ik de keuken overhoop had gehaald, moest ik mij neerleggen bij het bewijs: de vliegenvallen waren verdwenen. Dus werd een onderzoek gestart. Hoe het ook zij, ik had geen zin om weg te gaan en dus heb ik besloten om zelf een vliegenval te maken. Heel gemakkelijk. 50 ml water. Dezelfde hoeveelheid suiker en honing. Draad en dik kartonpapier.
Ik heb 3 repen karton geknipt en bovenaan een gat gemaakt waar het koordje doorheen kan om ze te kunnen ophangen. Ik heb het water, de suiker en de honing op een zacht vuur opgewarmd om een homogene textuur te krijgen die niet te lopend is. En toen het geheel afgekoeld was, heb ik de kartonrepen in het mengsel gedoopt.
Ik geef het al maar mee, het is een delicate missie: het drupt er langs alle kanten van af wanneer je de repen uit de pot haalt. Zorg dus voor bescherming rondom. Ik heb de kartonnen repen laten drogen op de grill van de oven door eronder bakpapier te leggen.
Geloof het of niet,m aar sinds ik mijn huisgemaakte vliegenvallen heb opgehangen, is er in huis geen vlieg meer te bespeuren. Het is niet dat ze aan mijn gesuikerde kartonnen hangen: nee, ze zijn gewoon verdwenen. Een waar mysterie. We kunnen zeggen dat ze zijn gaan vliegen! En dat maakt mij alleen maar blij!
Open Immovlan