Het is niet altijd makkelijk om een grote, of zelfs heel grote ruimte af te bakenen in verschillende zones. Maar dat moesten we op het werk wel doen. We wilden de open ruimte indelen om op die manier een werkruimte, één voor de lunch en nog één voor de ontspanning te maken.
Er kwamen veel ideeën naar boven en uiteindelijk raakten we het eens: we wilden iets luchtigs, lichts, dat de ruimtes zou afbakenen zonder ook maar iemand van licht te beroven en zonder ze te isoleren.
Het materiaal…
Samen met de de collega’s kochten we eenvoudige lichte houten latten (2 m lang en 8 cm breed), beige touw (1 cm doorsnede) en witte haken (waar het touw van 1 cm doorsnede in kan, maar meer niet).
De uitvoering…
De haken bevestigden we aan elk van de latten, maar slechts aan één kant. In het midden van de 8 cm breedte en op gelijke afstand: op 20 cm van elkaar. Toen alle planken voorzien waren van haken, begonnen we ze te bevestigen op het exacte punt waar we de ruimtes wilden afbakenen.
Boormachine. Geschikte schroeven. Zo hebben we 6 houten latten op het plafond gezet. In paren. Elk 4 m lang. En we deden hetzelfde op de vloer, waarbij we ervoor zorgden dat ze precies onder de latten op het plafond werden geplaatst. Zo parallel mogelijk. Ik was erg blij dat ik ze niet zelf hoefde vast te maken: ik hoefde alleen maar te roepen "meer naar links, meer naar rechts! Ja, een beetje meer! Dat is het! Delegeren: als het kan, is geweldig.
Er restte niets anders dan met het touw te spelen. We schoven het van haak naar haak, waarbij we de vloer- en plafondhaken afwisselden. Een grafiek van touw kreeg geleidelijk aan vorm. Omhoog, omlaag. Vermoeiend maar opwindend. Drie schermen kregen op die manier vorm. Poëtisch en elegant.
Een echte teamprestatie voor meer welzijn op het werk! We worden het nooit beu om onze prestatie te bewonderen! En nu maar hopen dat geen enkele collega ooit denkt dat hij Tarzan is!