Veel verhuurders aarzelen, of vergeten, om de huurprijzen van hun vastgoed te indexeren. Of je nu indexeert of niet, het sleutelwoord blijft communicatie. We leggen het u hier uit.
Ter herinnering: de indexering van de huurprijzen is een clausule voorzien in de huurovereenkomst die de huurder aan zijn eigenaar bindt. Dit mechanisme moet uiteraard aan specifieke criteria voldoen om misbruik te voorkomen. Maar het is ook een systeem om de huur van een huurder die al aanwezig is juridisch te herwaarderen. Veel verhuurders zijn in de praktijk echter terughoudend om de huurprijzen van hun woning te indexeren (geheel of gedeeltelijk) uit angst om hun huurders te zien vertrekken vanwege een huur die te duur is geworden. Zeker in deze periode van inflatie waarin de gezondheidsindex, die wordt gebruikt om indexatie te berekenen, ongeziene hoogten bereikt.
Invloed op rendabiliteit?
Volgens cijfers van Smovin, de verhuurbeheersoftware die huurindexaties automatiseert, wordt van de 20.000 contracten die door het platform worden beheerd slechts 25% geïndexeerd, waarvan nog 4% slechts gedeeltelijk geïndexeerd is. Een huurder die regelmatig zijn huur betaalt terwijl hij "als een goede vader" voor zijn eigendom zorgt, lijkt vaak belangrijker voor een verhuurder dan zijn winstgevendheid. Het niet regelmatig indexeren van de huur van uw woning kan echter een negatieve invloed hebben op de rendabiliteit.
Efficiënt communiceren
Als de verhuurder desondanks van plan is om de huur van zijn woning niet of slechts gedeeltelijk te indexeren, is het beste advies om dit duidelijk aan de huurder te communiceren. Het is inderdaad belangrijk dat de huurder dit expliciet weet om zijn intentie om in de woning te blijven kracht bij te zetten, maar ook om hem aan te moedigen er zo goed mogelijk voor te zorgen.