Een tweede windturbinezone in de Noordzee staat op het punt gebouwd te worden. Dit zal de offshore productiecapaciteit van ons land verdrievoudigen, maar ons ook geleidelijk minder afhankelijk maken van gas voor de elektriciteitsproductie. Maar er is wel nog wat geduld nodig.
Wist je dat België behoort tot de toonaangevende landen die groene energie produceren met windturbines? Als op drie na grootste producent ter wereld heeft ons Koninkrijk 339 windturbines in de hele Noordzee. Een prestatie voor zo’n klein land tegenover grootmachten als China, Groot-Brittannië of Duitsland. Met slechts zo’n zestig kilometer kustlijn verzekert België zich inderdaad van een topplaats op vlak van groene energie. Een koers die het wil aanhouden door de productie tegen 2030 te verdrievoudigen.
Op initiatief van de federale regering gaf de ministerraad immers groen licht voor de verdeling van de Prinses Elisabeth zone in de Noordzee in drie percelen: één van 700 MW en twee van 1.225 tot 1.400 MW. Er wordt een aanbesteding uitgeschreven voor de gunning van de drie concessies voor de bouw van nieuwe windmolenparken.
De acht huidige windmolenparken in het eerste deel van de Noordzee hebben een gezamenlijke capaciteit van 2,2 GW. Ze produceerden vorig jaar bijna 7 terawattuur elektriciteit, of 8% van het gezamenlijke verbruik van huishoudens en bedrijven in België! De drie bijkomende concessies in de tweede zone maken de ingebruikname van nog eens 3,2 tot 3,5 GW tegen 2030 mogelijk. Samen zouden de turbines van de Belgische Noordzee dan genoeg energie kunnen leveren voor het jaarlijkse verbruik van alle Belgische huishoudens!
Zal dit genoeg zijn?
De productie van deze energie blijft echter afhankelijk van een externe factor: wind. Deze onderbreking in de productie komt echter ook voor bij andere energiebronnen, die al dan niet hernieuwbaar zijn. Inderdaad, ook een kerncentrale moet soms worden stilgelegd voor onderhoud en zonne-energie levert ‘s nachts uiteraard niets op. Grotere landen profiteren echter van verschillende windregimes die een relatieve stabiliteit in de opwekking van hun windenergie mogelijk maken. Dat de troef van deze zone op zee is echter dat de wind hier het meest waait!