Toen ik mijn kelder aan het opruimen was, kwam ik plots uit bij de oude wieg van mijn kinderen. Daar zijn zo veel herinneringen aan verbonden! Ik heb hem mee naar boven genomen: het was niet de moeite om hem nog verder te bewaren, er komt toch geen derde baby meer aan. Ik wilde hem weggeven… Maar dat was niet naar de zin van mijn dochter. Hun wieg wegdoen!? Heiligschennis. Dat kon echt niet.
De hele avond heeft ze gezocht naar ideeën om het op de een of andere manier te bewaren. Ik heb heel wat foto’s van decoratiesites gezien. En uiteindelijk heeft ze besloten dat we er een kaptafel voor haar slaapkamer van moesten maken.
Een atypisch concept…
Het idee: een van de kanten van de wieg verwijderen, de plank waarop de matras rustte hoger leggen en het geheel vastmaken zodat je eraan kan zitten zoals aan een bureau. Ik had vooral schrik om een object op te offeren dat nog perfect bruikbaar was geweest voor iemand anders en het resultaat maar niets te vinden.
Met montagebeugels heb ik de vering zo hoog mogelijk opgetrokken. We moesten ervoor zorgen dat een stoel onder de plank kon, zodat mijn dochter kon zitten zoals aan een werktafel. Het was relatief eenvoudig om de montagebeugels te bevestigen dankzij de volle kanten van het kleine bed. Het zou een stuk moeilijker zijn geweest als de vier zijdes uit spijlen hadden bestaan.
Op de enige kant met spijlen heb ik nog een plank van 15 cm breed gemonteerd: een rek waarop mijn dochter haar parfums, nagellak en ander klein schoonheidsmateriaal kan neerzetten. Ik heb haar het geheel laten schuren en verven en kon haar keuze wel smaken: watergroen, zacht groen.
Een verrassend resultaat!
Ik geef toe dat ik versteld stond van de moeite die ze in de decoratie gestoken heeft: rond de spijlen heeft ze zilveren kerstslingers gehangen. Een elegante twist. Ze heeft foto’s, postkaarten en uitgeknipte foto’s opgehangen aan het kleine meubelstuk. We hebben nog een mooie stoel gevonden, versierd met een kussen, en een ronde spiegel op voet.
En zo komt het dat een kleine witte wieg vervangen werd door een groene en zilveren kaptafel… en dat mijn kleine meisje uitgegroeid is tot een zelfzekere tiener!