Mijn grootmoeder blijft haar kasten maar opruimen. Ze had nog een zak voor me klaar gezet: riemen, sokken en nylon kousen. Eerlijk? Ik ga er maar weinig van bijhouden…
Mijn oma heeft maat 34 en maat 42 van schoenen en draagt altijd halfhoge dikke kousen die tot haar knie komen. Ik heb maat 46, schoenmaat 39 en loop het hele jaar op blote voeten. Maar ja, het is de intentie die telt. Toen ik haar kniekousen sorteerde, vond ik een paar dat mooier was dan de andere: op het nylon zat een heel dicht patroon, er waren allemaal ruitvormen op geborduurd. Bruin nylon met daarop beige ruiten.
Het kostte me een paar dagen om inspiratie op te doen. Maar ik ben blij met het resultaat. Eén van de twee nylon kousen trok ik rond een fles chianti die ik al lang had bewaard: de vorm van de fles was te mooi om ze in de glasbol te dumpen. Ze was heel bol: de hals mondde uit in een brede buik.
Verrassing: de look was meteen geslaagd!
De stof spande zich rond het transparante glas van de fles, en daarbij werd het geometrische patroon van de kous mooi zichtbaar.
- Ik trok de kous zo hoog mogelijk naar boven, om het motief nog meer op te spannen
- Ik rolde raffia met een natuurlijke kleur rond de hals van de fles. Een lang stuk koord over zowat twee centimeter hoogte
- Ik sneed het ongebruikte gedeelte van de lengte van de kous en stak de overblijvende centimeters in de mond van de fles (nadat ik de binnenkant ervan ingesmeerd had met lijm
- Ik eindigde met een tweede stuk raffiakoord rond de bovenste ring van de fles om de mond te verstoppen
De tweede kniekous kreeg een al even flamboyante bestemming. Ik schilderde een groot conservenblik wit en schoof het in de kous. Het ruitpatroon vormde een mooi contrast tegen de witte achtergrond. Daarna rekte ik de kous gewoon zo ver mogelijk uit en verborg het overtollige nylon erin. Een plantje in het conservenblik en de look was compleet!
Wie had dat gedacht? Oma’s kniekousen die mijn bloempotten een mooie oude dag bezorgden!