In de vastgoedwereld is de aankoop op lijfrente een ietwat aparte tak. We gaan er vaak van uit dat het daarbij om een specifiek koperspubliek gaat. Maar om wie gaat het dan precies? Onze collega’s van de Franstalige krant Le Soir stelden een robotfoto op.
Lijfrente, wat is dat?
Lijfrente is een vorm van beleggen in vastgoed waarbij de koper een bedrag betaalt, dat bekend staat als het ‘boeket’, gevolgd door een lijfrente (meestal levenslang) aan de oudere persoon die het huis verkoopt. De betaling gebeurt in maandelijkse schijven tot het overlijden van de verkoper. Dan wordt het pand overgedragen aan de koper. Het is ook mogelijk om de lijfrente in de tijd te beperken.
Wat is het kopersprofiel?
Een eerste vaststelling, en niet de minst opvallende, is dat de typische koper alleenstaand is. Of hij koopt tenminste alleen. De reden hiervoor is eenvoudig: bij scheiding of overlijden van één van de echtgenoten is het heel moeilijk om onder een lijfrentecontract uit te komen, omdat het vaak in gezamenlijk bezit wordt gehouden.
Bovendien sluit de koper geen hypotheek af: banken zijn immers terughoudend om geld te lenen voor de aankoop van een pand waarop geen hypotheek kan worden genomen, omdat de verkoper de vruchtgebruiker is.
Zelden een ingenieur, maar vaak eigenaars van een KMO, of arbeiders in de bouw
Omdat de investering in een lijfrente gedeeltelijk een risico inhoudt (hoewel dit grotendeels vermdeden kan worden door de uitkering van de lijfrente te beperken tot 15 of 20 jaar), lijkt het erop dat wetenschappelijke profielen die vaak beredeneerd te werk gaan, zich afkeren van deze beleggingsformule. Hoewel de meerderheid bestaat uit eigenaars van een KMO, met een leeftijd tussen de 45 en 55 jaar, investeren ook een aantal bouwvakkers, onder andere van buitenlandse origine, volop in deze formule.
Open Immovlan