Als verhuurder is het uit den boze kandidaat-huurders te discrimineren. Dit was vroeger al het geval doch recent werden een aantal nieuwe spelregels gestemd waardoor strenger wordt opgetreden tegen zo’n discriminatie. Wat moet je daar precies van weten en wat verandert er zo al?
Nieuwe federale wet
Als je een kandidaat-huurder ten onrechte discrimineert, riskeer je niet enkel strafrechtelijke sancties. Je loopt tevens het risico dat je aan het slachtoffer van de discriminatie een schadevergoeding moet betalen.
Een kandidaat-huurder die het slachtoffer wordt van discriminatie kan daarbij een forfaitaire schadevergoeding vragen, dan wel de werkelijk geleden schade aantonen. Kiest hij voor een forfaitaire schadevergoeding dan moet je er rekening mee houden dat een federale wet die op 23 juni laatstleden werd gestemd, de bedragen daarvan verhoogt. Op het moment van het schrijven van deze bijdrage was de wet in kwestie nog niet gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad.
Het bedrag van de forfaitaire schadevergoeding wordt namelijk voortaan vastgesteld op 1.950 euro, dat kan worden verhoogd tot 3.900 euro wanneer de dader niet kan aantonen dat de betwiste ongunstige of nadelige behandeling ook op niet-discriminerende gronden getroffen zou zijn of omwille van andere omstandigheden, zoals de bijzondere ernst van de geleden morele schade. Deze bedragen worden bovendien jaarlijks geïndexeerd. Deze bedragen liggen drie keer hoger dan wat tot op heden kon worden gevraagd.
Brusselse wetgeving
Daarnaast werd specifiek inzake woninghuur ook de Brusselse huurordonnantie aangepast. Meer bepaald heeft de Brusselse regering op 9 juni 2022 een ordonnantie goedgekeurd met het oog op de bestrijding van discriminatie op de Brusselse woningmarkt. De ordonnantie in kwestie trad op 30 september 2022 in werking.
Een eerste nieuwigheid in de ordonnantie is dat deze de mogelijkheid biedt tot het uitvoeren van proactieve discriminatietesten. Om zo’n testen te kunnen doen is het niet langer vereist dat er voorafgaandelijk daaraan een klacht of melding werd ingediend waarbij er wordt aangetoond dat er ernstige aanwijzingen van discriminatie zijn. De ordonnantie verduidelijkt wel dat de discriminatietest niet van uitlokkende aard mag zijn. De test moet zich beperken tot het creëren van de gelegenheid om een discriminerende praktijk aan het licht te brengen door een procedure inzake overdracht van informatie aan potentiële huurders, selectie van huurders en afsluiten van huurovereenkomst zonder overdrijven na te bootsen.
Extra gronden
De nieuwe Brusselse ordonnantie voegt ook een aantal extra gronden in op basis waarvan niet mag worden gediscrimineerd. Het gaat daarbij onder andere om de syndicale overtuiging, gezinsverantwoordelijkheden, adoptie, meemoederschap en vaderschap. Tevens wordt vooropgesteld dat seksuele intimidatie of het weigeren van redelijke aanpassingen ook discriminatie uitmaakt. De discriminatie kan zich overigens niet enkel voordoen bij de selectie van de huurder maar ook bv. in de loop van de huurovereenkomst.
Wat vragen aan kandidaten?
De Brusselse ordonnantie brengt ook wijzigingen aan inzake de informatie (en stukken) die je als verhuurder kan vragen van kandidaat-huurders. Meer bepaald kan je voor het bezoek van een kandidaat diens naam en voornaam vragen alsook een communicatiemiddel met de kandidaat-huurder.
Ter ondersteuning van de kandidaatstelling kan je vragen naar het bedrag van de financiële middelen waarover de huurder beschikt of de raming ervan om na te gaan of de kandidaat in staat is om de huur te betalen. Je kan dan tevens vragen naar het aantal personen dat deel uitmaakt van het gezin om na te gaan of het gehuurde goed geschikt is gelet op de oppervlakte ervan. De ordonnantie zegt wel dat noch de oorsprong noch de aard van de middelen door de verhuurder in aanmerking mogen worden genomen om een woning te weigeren.
Met het oog op het opstellen en sluiten van een huurovereenkomst mag je tenslotte vragen naar een document dat het mogelijk maakt de identiteit van de huurder en zijn bekwaamheid om te contracteren vast te stellen. Je mag dan tevens vragen naar de burgerlijke stand van de huurder indien deze gehuwd is of wettelijk samenwonend, rekening houdend met de bescherming van de gezinswoning zoals bedoeld in het Burgerlijk Wetboek.
De ordonnantie zegt ook hoelang je als verhuurder persoonsgegevens van kandidaat-huurders mag bijhouden.
Jan ROODHOOFT, advocaat (www.advocatenroodhooft.be)
Open Immovlan