Tegenwoordig gaat mijn dochter vaak aan de haal met mijn spullen. Tassen, pulls, foulards, oorringen, nagellak… Ik denk dat ik dat ergens als een compliment moet zien. Hoewel, onlangs zei ze: “gek hoe die oude dingen helemaal terug in de mode zijn”.
Gisteren was ik mijn keuken aan het opruimen. Ik maakte de lades leeg om de bodem en de inhoud schoon te maken, en dan alles terug op te bergen. Toen kwam mijn tienerdochter langs om suiker te tanken. Ze greep de houten ladeverdeler die ik gebruik om bestek te sorteren en slaakte een kreet. Alsof ze het ding nog nooit eerder had gezien. Blijkbaar was het precies wat ze zocht om haar lade met make-up en andere accessoires op orde te houden. Ze vroeg of ze hem mocht hebben, ze wilde hem maar wat graag meteen gebruiken.
Ik aarzelde, maar bedacht me toen dat het niet het einde van de wereld zou zijn als de messen een paar dagen met de vorken zouden liggen flirten. Maar vooral het idee dat mijn dochter (eindelijk) een passie voor opruimen zou ontwikkelen, overtuigde me om de bestekbak af te geven. Ik zei dat ik de resultaten zou komen bekijken zodra ik klaar was met de keukenkasten.
Het leven zit vol verrassingen, net als mijn tiener. Bravo.
Alles was perfect georganiseerd in de kleine vakjes. De penselen. De potloden. Gekleurde elastiekjes. De kleine nagellakpotjes. Parfumstaaltjes. Haarklemmen. Fond de teint. Ik was onder de indruk. Ik moet toegeven: ik zou er nooit aan gedacht hebben om dit gebruiksvoorwerp uit de keuken te halen en er iets anders mee te doen dan waar het voor gemaakt is.
Één ding is zeker: ik ga het idee overnemen. Mijn crèmes zullen me dankbaar zijn!
Het lot van een bestekbak kan soms gek zijn: het is zoveel glamoureuzer om met glitters bezig te zijn dan met tandenstokers!
Open Immovlan