Hoewel zo’n 500 vastgoedmakelaars op dit moment het beroep van syndicus uitoefenen, met daarnaast nog eens 3.000 erkende professionals die deze functie combineren met die van kredietmakelaar, is er vandaag een tekort dat ervoor zorgt dat heel wat verenigingen van mede-eigenaars slecht beheerd worden.
Al enkele jaren is er een gebrek aan belangstelling voor het beroep van syndicus onder jongeren die een opleiding volgen om te werken in de vastgoedsector in de breedste zin van het woord. Ondanks inspanningen van de instituten die verantwoordelijk zijn voor de basisopleiding en de federaties die actief zijn in de sector, daalt het aantal syndici dat geregistreerd staat bij het BIV (Beroepsinstituut van Vastgoedmakelaars) voortdurend. En toch verplicht de wetgeving elke vereniging van mede-eigenaars (VME) om een syndicus onder de arm te nemen… Zonder syndicus loopt de VME het risico dat ze niet kan uitvoeren wat ze heeft besloten. Dat zou ertoe kunnen leiden dat heel wat verenigingen van mede-eigenaars vleugellam worden.
Vanwaar dit tekort?
Het BIV heeft in samenwerking met de ‘Université Catholique de Louvain’ een onderzoek uitgevoerd om de redenen voor dit gebrek aan belangstelling voor het beroep van syndicus in kaart te brengen. Er werden verschillende factoren vastgesteld: moeilijke werkomstandigheden (met vooral late algemene vergaderingen), een gebrek aan erkenning van de mede-eigenaars en vergoedingen die te laag zijn gezien de werklast. Bovendien ligt de syndicus, als wettelijk vertegenwoordiger van de VME, regelmatig kritisch onder vuur… De emotionele belasting die dit beroep met zich meebrengt, is dus allesbehalve verwaarloosbaar.
Tot slot is een andere grote uitdaging voor het beroep de toenemende complexiteit van de regelgeving voor technische installaties. In een context waarin alles ‘duurzaam’ moet zijn – met de opmars van zonnepanelen, stijgende isolatienoden, laadpalen voor elektrische auto’s en energiegemeenschappen – neemt de werkdruk voor de syndicus voortdurend toe.
In deze context wenden professionele syndici zich logischerwijs tot grotere VME’s, die de middelen hebben om een groter financieel rendement te bieden voor vrijwel dezelfde inspanning. Kleinere verenigingen van mede-eigenaars worden dus het hardst getroffen door dit tekort aan vakmensen. Desondanks blijft het kiezen van een syndicus een verplichting. Gelukkig zijn er gespecialiseerde platformen waar je een syndicus kan kiezen, en die informatie, advies en begeleiding bieden aan mede-eigenaars die met dit soort problemen geconfronteerd worden. Een handig hulpmiddel waarmee je als vereniging antwoorden kan vinden op je vragen en ook praktische oplossingen kan vinden, en dat alles in totale neutraliteit!