Ik ben niet gezegend met alle talenten van de wereld en ik ben de eerste om dat zelf toe te geven. Zelf maten nemen voor nieuwe gordijnen is bijvoorbeeld iets waar ik niet echt goed in ben. Waar begin je en waar eindig je? Hoeveel plooien moet je meetelen? Alleen al het idee en de paniek slaat me om het hart.
Al mijn eerdere pogingen waren mislukt, met ofwel te korte of te lange gordijnen. Mijn slechtste prestatie? Ik noteerde de breedte die de stof moest krijgen, maar vergat dat gordijnen golven en plooien. Het resultaat? Ik moest dezelfde gordijnen twee keer bestellen: 4-delige gordijnen in één van de slaapkamers.
Mijn buurvrouw is een krak in naaien. Ze heeft ook een goed oog. Ze vertelde me dat ik een optische illusie kon creëren door mijn gordijnen anders op te hangen. Ik liet het haar doen en ik moet toegeven: het is geweldig. De ramen lijken hoger en breder. En de kamer is bovendien veel helderder.
Ik leg het je uit. Tot nu toe heb ik de gordijnstang altijd net boven het raam gemonteerd. En de stang was nauwelijks twintig centimeter breder dan de ramen. Resultaat: eens de gordijnen op hun plaats zaten, hielden ze een groot stuk glas verborgen. Jacqueline stelde voor om de dingen groter te zien.
We kochten een veel bredere gordijnstang (bijna twee keer zo breed als het raam!) en bevestigden die een paar centimeter van het plafond, tegen de moulures aan. Op die manier hingen de gordijnen naast de ramen, zonder ook maar één stukje glas te verbergen: elke zonnestraal was welkom.
Ze gaf me nog een laatste tip: zorg ervoor dat de gordijnen helemaal tot op de vloer doorlopen. Ze zeggen dat dit de kamer eleganter maakt. Maar dat advies heb ik naast me neergelegd: ik heb planten op alle vensterbanken staan. Het totaalplaatje zou onoverzichtelijk zijn.
Hoe dan ook: het voor en na is ongelooflijk, het resultaat is zoveel aangenamer. Mijn woonkamer is lichter en heeft meer karakter. Versailles, daarvoor moet ik voortaan gewoon thuisblijven!