Een tijdje geleden kreeg ik van mijn oma haar zilveren bestek. Ze zou het nooit meer gebruiken en het geweldig vinden als ik het een nieuw leven zou geven. In werkelijkheid veinsde ik enthousiasme. Het is zeker een mooi geschenk. Maar ik ben geen grote fan van dat plechtig gedoe. Bij mij thuis is het nogal "casual", met bestek met kleurrijke heften en feestelijke servetten.
Maar oma komt binnenkort eten voor de eindejaarsfeesten, dus zal ze verwachten dat haar bestek op tafel komt. Dus ik wilde er zeker van zijn dat alles perfect was: een goede oppoetsbeurt was noodzakelijk.
Schrobben is echter niet mijn ding. Dus koos ik voor de makkelijkste methode: elektrolyse. Dit proces, door middel van een chemische reactie, scheidt elementen. In dit geval zou het zilversulfide loskomen dat zich in de loop van de tijd op het bestek heeft genesteld en het (heel) zwart heeft gemaakt.
Ik nam een grote glazen schaal en bedekte de bodem en de randen met aluminiumfolie. Ik heb dan wat bestek in de schaal gedaan en ervoor gezorgd dat het elkaar niet raakt. Vervolgens goot ik er zuiveringszout overheen. Je moet er zeker een goede dosis in doen.
Het enige wat je nog hoeft te doen iser kokend water overheen te gieten. Liefhebbers van scheikunde zullen het waarderen: kleine belletjes vormen zich op het wateroppervlak en als je dichterbij komt, kun je zelfs zien dat het zilversulfide loskomt van het zilver. Dit is het fenomeen van elektrolyse waarbij aluminium vuil aantrekt.
Na ongeveer tien minuten kun je het bestek verwijderen: het enige wat je hoeft te doen is het schoonvegen met een zachte en propere handdoek (of zelfs een zeem!). Zo krijgt het bestek zijn glans van weleer terug. Het is snel, wonderbaarlijk en heel eenvoudig!
Je kunt je bestek ook weken in bier (maar dat is drankverspilling… ) of in het kookwater van je aardappelen. Maar je zult het zilverwerk dan een nacht onder water moeten laten: dat duurt veel langer!
Of je kunt bestek schrobben met een vochtige tandenborstel besprenkeld met zuiveringszout, gedoopt in citroensap, bedekt met tandpasta of gedoopt in de as van je haard. Het is ook effectief, maar lastiger. En dan loop je het risico het zilver te krassen als je het niet met de nodige finesse doet.
Ik hoop dat mijn oma het zilverwerk zal inspecteren, want haar ogen wil ik vooral zien schitteren!