Een burgeractie bestaande uit architecten en ingenieurs boog zich over het o zo belangrijke EPB-certificaat en zijn zogezegde efficiëntie. En hun conclusies lees je best even!
Het EPB-certificaat: een maatregel die los staat van de realiteit
Ter verduidelijking: het EPB (EnergiePrestatie en Binnenklimaat) beoordeelt woningen op basis van hun theoretische energieverbruik in kWh/m². Maar volgens studies weerspiegelt deze indicator niet het werkelijke verbruik: het bewijs hiervoor wordt geleverd door een analyse van 50.000 woningen in Amsterdam, waaruit blijkt dat het verbeteren van de EPB-scores niet leidt tot een significante vermindering van het werkelijke energieverbruik!
Deze tegenstelling heeft te maken met het gedrag van bewoners en de beperkingen van de gebruikte rekenmodellen. Keuzes van de bewoner (ramen open in de winter, thermostaat op hoge temperatuur) hebben bijvoorbeeld een grotere invloed op het verbruik dan een optimale EPB-score.
Zorgwekkende sociale gevolgen
De sociale gevolgen van het EPB zijn zorgwekkend. De verplichting om de energieprestaties van woningen te verbeteren, zou kunnen leiden tot hogere huurprijzen, waardoor huishoudens met een laag inkomen worden uitgesloten. Voor verhuurders met beperkte financiële middelen kan de eis van een efficiënte EPB-score, zoals bedoeld door de Brusselse regering, een gedwongen verkoop betekenen tegen een prijs die waarschijnlijk lager zal liggen! En het moet gezegd: de verwachte besparingen op energiekosten compenseren deze verhogingen zelden. En natuurlijk worden woningen met een lage EPB (klasses F en G) vaak bewoond door kwetsbare huishoudens, die de facto het belangrijkste doelwit worden voor dure renovaties!
Voor verbetering vatbaar
De EPB-norm geeft de voorkeur aan gestandaardiseerde isolatieoplossingen zonder daarbij rekening te houden met de milieueffecten van materialen of de specifieke kenmerken van oudere gebouwen. Volgens deze experts is er een meer gedetailleerde analyse nodig, inclusief de levenscycli van materialen en het daadwerkelijke gebruik! En dan wordt er ook nog gewezen op het unieke criterium: het kWh/m²-cijfer, dat geen rekening houdt met de grootte of het aantal bewoners van een woning! En dat kan een kolossaal verschil maken!
Op de schop?
Om echt effectief te zijn, moet het Europese energiebeleid de EPB stevig herbekijken. Het aanmoedigen van praktijken die aangepast zijn aan elke situatie en meer rekening houden met sociale en ecologische aspecten zou een stap in de richting zijn van een duurzamere en rechtvaardigere toekomst, aldus het rapport. En we moeten grif toegeven dat we het ermee eens zijn: een uitstekend geïsoleerd gebouw verwarmen tot 23 graden is vaak veel minder goed dan een huis met een F- of G-score verwarmen tot 18 graden!