Een deel van het Vlaamse ‘Wonen in eigen streek’-decreet werd door het Grondwettelijk Hof teniet gedaan! Wat was het doel van dit decreet? En waarom wordt het afgezwakt? We vertellen je er alles over!
Het ‘Wonen in Eigen Streek’ (WIES) decreet was bedoeld om inwoners van bepaalde Vlaamse gemeenten, waar de vastgoedprijzen de pan uit swingen, te helpen om toegang te krijgen tot woningen of bouwgrond. Gedurende 9 maanden kon een percentage van deze woningen gereserveerd worden voor inwoners met een sterke band met de gemeente, zij het onder strikte voorwaarden. Zo moesten ze minstens 5 jaar in de gemeente of in een naburige (maar Vlaamse!) gemeente hebben gewoond. Er was ook financiële hulp beschikbaar voor de aanvragers.
Geografische discriminatie
Het was precies die beperking die sommige mensen deed tandenknarsen. Het vastgoedbedrijf Fremoluc en de ‘Association de Promotion des Droits Humains et des Minorités’ vochten het decreet aan, waarbij ze de uitsluiting van inwoners van naburige gemeenten in Brussel en Wallonië hekelden. Het Grondwettelijk Hof gaf hen gelijk en oordeelde dat een woonplaats in een naburige Brusselse of Waalse gemeente niet minder een rechtvaardiging is voor een plaatselijke band dan een woonplaats in een naburige Vlaamse gemeente.
De geest blijft volgens de minister behouden
Ondanks deze beslissing relativeerde Vlaams minister voor de Brusselse Rand Ben Weyts (N-VA) de impact van de uitspraak. Hij bevestigde dat “de geest van het decreet” intact blijft en beloofde deze “beperkte opmerkingen” te corrigeren. Voor hem is het doel duidelijk: ervoor zorgen dat meer Vlamingen hun vastgoeddromen kunnen verwezenlijken, vooral in kwetsbare gebieden zoals de Brusselse rand.
En nu?
Het Hof verwees de zaak ook door naar het Europese Hof van Justitie om te bepalen of de financiële steun voor aanvragers als staatssteun wordt beschouwd. Een eerdere versie van het decreet was al in 2013 nietig verklaard, waardoor er onzekerheid bestond over de toekomst van deze maatregel…