Al maanden spelen Ratatouille en ik kat en muis. Als ik die woordspeling mag gebruiken… In het begin was het bijna grappig om hem tegen te komen. Maar ondertussen heeft mijn verdraagzaamheid voor ratten zijn limiet bereikt. En ik krijg er stress van. Hem ‘s nachts horen krabben achter de plinten of heen en weer rennen in het verlaagde plafond… het maakt me nerveus. En dan die aanhoudende ‘knaagdiergeur’, ik ben het beu.

Ik snap wel waarom die rat hier zijn toevlucht heeft gezocht. Ik betaal me blauw aan verwarming en mijn kasten zitten altijd vol lekkers. Maar ik ben er klaar mee om hem op een vriendelijke manier te proberen vangen en hem ergens in een veld los te laten. Tijd voor het zwaardere geschut.
Stap 1
Ik heb de keukenvloer geïnspecteerd en achter de kasten een gat ontdekt in de betonnen vloer, waar vroeger een radiatorbuis doorheen liep. De opening rond de buis was zo groot dat een hele rattenfamilie er een picknick had kunnen houden. Dus heb ik het gat dichtgemaakt met cement en stukjes glas. Daarnaast heb ik ook een stukje gaas onder het cement geplaatst om het extra af te dichten.
Stap 2
Ik heb verschillende soorten huisgemaakt vergif gebrouwen en ze achter de meubels verstopt, ver uit de buurt van kinderen en huisdieren.
- Het eerste middel: natriumbicarbonaat en suiker (in gelijke delen), een snuifje bloem en een beetje zonnebloemolie om het te binden. De suiker zal het beestje lokken – daar is het dol op! En het natriumbicarbonaat zal zijn spijsvertering ontregelen, met fatale gevolgen. Dit mengsel blijft twee dagen effectief, en dus moet het regelmatig worden vernieuwd.
- Het tweede middel: een beetje javel met melk en suiker gemengd, plus een paar druppels vanille-extract. Klinkt bijna als een recept voor koekjes, niet? Ratten houden namelijk van zoetigheid, hoe zoeter hoe beter. En de vanille camoufleert de geur van de javel.
- Het derde middel: dit middel kost het minste moeite! Gewoon schaaltjes met zoete frisdrank op strategische plekken neerzetten. Ratten kunnen het koolzuur niet verteren en leggen snel het loodje.
En als laatste: chocolade! De geur zal onze indringer betoveren. Ik heb pure chocolade gesmolten en er poedersuiker aan toegevoegd. Daarna heb ik er kleine stukjes rattenvergif uit de winkel mee bedekt. Wat pindakaas op de rand van je vallen doet ook wonderen. Je snapt het: suiker is hun zwakke plek.
Maar onthou: wees voorzichtig met al deze methodes. En draag natuurlijk altijd handschoenen – zowel bij het hanteren van het vergif als bij het opruimen van uitwerpselen. Ratten zijn immers dragers van ziektes die ook op mensen kunnen overgaan. En dat is geen pretje.
Ratatouille vs. Mila: de strijd is begonnen. En ik ben vastbesloten om te winnen!