Een meiklokje cadeau doen, dat is een traditie die jij misschien wel in ere houdt! Of misschien ook niet. En dat maakt eigenlijk helemaal niet uit… want in mei doet iedereen gewoon lekker waar hij zin in heeft!

Ik ga je niet opnieuw uitleggen hoe je ervoor kan zorgen dat je meiklokjes langer goed blijven – dat deed ik vorig jaar al. Maar ik had wel zin om enkele verrassende weetjes over deze mooie plant met je te delen!
Convallaria majalis, letterlijk ‘lelietje-van-dalen’, is beter bekend onder de naam meiklokje. In Engeland noemt men het ook wel ‘tranen van Maria’ ( later meer daarover), en dat vind ik een bijzonder mooie benaming!
In zijn familie (de Asparagaceae!) volgens de fylogenetische classificatie, vind je ook de asperge, agave, hyacint, drakenbloedboom en yucca terug. Gek toch? Ze hebben allemaal dezelfde voorouder maar zijn op genetisch vlak elk een andere richting uitgegaan.
Het meiklokje is bestand tegen extreme temperaturen: zelfs bij min 20 graden blijft het stevig overeind. Je vindt het dan ook overal in het noordelijk halfrond. In Scandinavische bossen hoef je je maar te bukken om het te plukken. Het is zelfs de officiële bloem van Finland: in het Fins heet het ‘Kielo’!
Meiklokjes zijn giftig – maar dat wist je vast al. Eet ervan, en je krijgt waarschijnlijk last van misselijkheid, braken en zelfs hartproblemen. Ook het water waarin de bloemen gestaan hebben, is gevaarlijk om te drinken – goed om dat nog eens te herhalen.
Er bestaan talloze legendes rond meiklokjes! Volgens de mythologie zou Apollo het meiklokje hebben gecreëerd als zacht bloementapijt voor de mooie nimfen. In het christendom vertelt men dat de tranen van Maria, aan de voet van het kruis, het meiklokje deden ontstaan.
Er wordt ook gezegd dat Louis Girard de Maisonforte, ridder van de koning, op 1 mei 1560 een meiklokje schonk aan François I. Die besloot dat er voortaan elk jaar een meiklokje aan alle dames van het hof moest worden gegeven.
Pas in 1941 werd de plant het symbool van het Feest van de Arbeid! Daarvoor was dat de rode egelantierroos. Maarschalk Pétain vond die echter te “socialistisch” en verving ze door het meiklokje. Ongelofelijk, maar waar!
Draag het gerust als in het knoopsgat van je vest, zoals Christian Dior, voor wie het een geluksbloem was! Elegant en geurig – hij naaide zelfs een meiklokje in de zoom van zijn kleren.
Moet ik je nog vertellen hoeveel ik van meiklokjes hou?