Monaco, dat kleine fiscale paradijs met smetteloze straatjes en torenhoge huurprijzen, wordt opgeschrikt door een op maat gesneden gerechtelijk schandaal: het proces tegen ex-politieagenten en een vastgoedmakelaar, die beschuldigd worden van het ‘verkopen’ van verblijfsvergunningen aan Pierre Salik… de gewezen Belgische jeanskoning.

Pierre Salik, die in januari van dit jaar op de gezegende leeftijd van 95 jaar overleed, was niet alleen een liefhebber van denim en meesterwerken op doek. Hij zou samen met een vijftiental naasten een begeerde Monegaskische verblijfsvergunning hebben bemachtigd via een goed geoliede constructie: appartementen die werden gehuurd maar vervolgens onderverhuurd (wat verboden is in Monaco), abonnementen voor sportwedstrijden om de schijn hoog te houden, en… een opvallend begripvolle lokale politie.
Wat ben je met een Monegaskische verblijfsvergunning?
Een Monegaskische verblijfsvergunning geeft je het recht om legaal in Monaco te wonen zonder de nationaliteit te verkrijgen — iets wat uitermate moeilijk is. Het document biedt toegang tot de fiscale, bancaire en administratieve voordelen van het Prinsdom, zonder dat je tot de circa 9.000 Monegaskische staatsburgers behoort. In tegenstelling tot de inwoners met de Monegaskische nationaliteit, hebben residenten geen politieke rechten, geen toegang tot bepaalde sociale huisvesting en geen volwaardige burgerstatus. Maar voor rijke buitenlanders volstaat die verblijfsvergunning ruimschoots: ze genieten van Monaco zonder afstand te moeten doen van hun oorspronkelijke nationaliteit of een lang, onzeker naturalisatieproces te moeten doorlopen. Belangrijker nog: de vergunning opent de deur naar een fiscaal paradijs. Geen inkomstenbelasting, vlotte toegang tot lokale banken en voordelige voertuigregistratie… Maar de voorwaarden zijn bijzonder streng!
Wellness, tickets en sluwe deals
Centraal in het systeem: een voormalige politiecommissaris van 72 jaar, die voor het gerecht moet verschijnen voor het opzetten van deze constructie — zelfs na zijn pensionering. Hij zou auto’s en bundels cash geld ontvangen hebben, terwijl anderen stadiontickets of een spa-abonnement voor mevrouw kregen.
Een tiental beklaagden staan terecht: politieagenten, medewerkers van de vastgoedmakelaar, en de ex-vrouw van de commissaris… Zij is woedend én loslippig: ze beschuldigt haar ex van intimidatie en afpersing. Ze verklaarde onder meer dat ze 20.000 euro in contant geld moest storten, en bij de bank moest rechtvaardigen dat het om inkomsten uit gelegenheidsprostitutie ging. Ambiance!
Een voorbeeldproces?
Deze zaak, die in 2016 aan het licht kwam dankzij afgeluisterde gesprekken in een andere zaak, toont een minder glamoureuze kant van Monaco: waar je een verblijfsvergunning kan kopen alsof het een jeans in solden is. Zolang je maar op het juiste moment de juiste persoon betaalt…