Afgelopen weekend kwam de meter van mijn dochter bij ons logeren. Ze leeft op een milieuvriendelijke manier en deelt altijd met veel enthousiasme haar tips en ideeën. Ik probeer haar zo goed en zo kwaad als ik kan te volgen in die ideeën. Soms is wat ze voorstelt gewoon niets voor mij, en soms sta ik ervoor open om het te proberen!
Ze wees naar mijn afwasspons: “Gemaakt van onzichtbare microplastics en synthetisch schuim.” Ze stelde een workshop ‘duurzame spons maken’ voor.
De tawashi-workshop
Ik vertelde haar dat ik geen naaimachine had. Maar verrassing: ze antwoordde dat je die helemaal niet nodig hebt om haar tawashi-spons te maken. Geen excuses meer!
Om te beginnen, doken we in de mand met verweesde sokken, waarvan het tweede exemplaar verloren gegaan is. We knipten 14 stroken met een gelijke breedte uit de meest kleurrijke sokken. Je knipt de sok horizontaal door, uiteraard. Zo krijg je ‘sokkenarmbandjes’. Hoe breder de sokken, hoe dikker de spons zal worden.
Zelf weven
Voor het weefraam heb je nagels en een houten plank nodig: 28 nagels, 7 aan elke kant van het vierkant. Een paar hamerslagen later waren we vertrokken!
We begonnen door 7 armbandjes rond de nagels bovenaan en onderaan te spannen, daarna 7 andere aan de zijkanten, en die vlechten we er dan telkens over- en onderdoor.
Dan komt de afwerking: je neemt de laatste lus van het vierkant, haalt die door de volgende. Goed aantrekken, en zo verder tot je helemaal rond bent.
Een ‘zero waste’ spons
Je knoopt de laatste twee lussen aan elkaar en voilà: je hebt een wasbare, stevige en zachte spons voor de afwas. Onze geweldige meter vertelde ook nog dat je verschillende stoffen kan combineren om een dikkere of meer schurende spons te maken — jute, netjes van groenten of fruit, enzovoort.
Ik ben nu al heel trots op mezelf.
Blijkbaar gaat mijn nieuwe spons, die gewoon in de wasmachine kan, veel langer mee dan de gewone sponsjes uit de winkel. Ecologisch én economisch. Amen! En vooral: de mand met wees-sokken heeft eindelijk een nut!
Open Immovlan