Gezamenlijk huren is een woonvorm die steeds meer aanhang vindt, en dat niet alleen bij studenten op een krap budget die op zoek zijn naar een lagere huurprijs maar ook bij werkende personen en soms zelfs ouderen. Tegelijkertijd hoor je soms ook praten over ‘onderverhuring’ wanneer meerdere mensen dezelfde woning delen. Toch zijn beide huurvormen heel verschillend en hebben ze elk typische kenmerken waar je het best van op de hoogte bent…
Hoe zit het met onderverhuring?
Hier gaat het om een overeenkomst waarbij de huurder een deel of zelfs de hele woning die hij huurt aan een andere huurder (de onderhuurder) te huur aanbiedt (dus hier ‘onderverhuring’).
Weet wel dat de hoofdhuurder de enige echte huurder blijft in de ogen van de hoofdverhuurder. De huurder wordt dan de verhuurder van zijn onderhuurder(s).
Opgelet: het is verboden om de woning die dienstdoet als hoofdverblijfplaats of een onbewoond goed volledig te onderverhuren (op enkele zeldzame uitzonderingen na). Om te mogen onderverhuren is de toestemming van de hoofdverhuurder trouwens verplicht. Wordt de woning zonder die toestemming toch onderverhuurd, dan kan de huurovereenkomst worden verbroken. De hoofdhuurder kan bovendien enkel een deel van de woning onderverhuren, op voorwaarde dat hij in het andere deel van de woning blijft wonen en dat dit deel zijn hoofdverblijfplaats is.
Nog zo’n verplichting is de opstelling van een onderhuurovereenkomst, zodat de huurder zeker is dat de onderhuurder een huur betaalt en die laatste huisvestingssteun kan krijgen. De hoofdhuurder blijft tot slot als enige verantwoordelijk voor de betaling van de huur, voor de teruggave van de woning na afloop van de huurovereenkomst en het onderhoud van de woning. Hij moet zich dus goed bewust zijn van de risico’s wanneer hij zich, met de toestemming van de hoofdverhuurder, met een onderhuurder verbindt in een onderhuurovereenkomst.
Gezamenlijk huren: één overeenkomst voor iedereen
Gezamenlijk huren is een andere oplossing voor het delen van een woning waarin verschillende huurders samenleven. Alle medehuurders zijn opgenomen in dezelfde overeenkomst en zijn ook samen verantwoordelijk tegenover de eigenaar.
Soms kan er een solidariteitsclausule in de overeenkomst zijn opgenomen, die de andere huurders verplicht tot de betaling van de verschuldigde lasten en huurprijzen als een van de huisgenoten nalaat zijn deel te betalen. De medehuurder die de woning verlaat, moet zijn huur betalen zolang er geen vervanger werd gevonden.
Als de situatie van onderverhuring tot slot een lang leven is beschoren, is het beter om de eigenaar een samenhuurovereenkomst voor te stellen. Zo geniet iedereen immers van hetzelfde statuut. Hiervoor volstaat het dat de huurders met de verhuurder een aanpassing van de structuur van de huurovereenkomst (via een aanhangsel) afspreken om zo de samenverhuring als dusdanig te kunnen vastleggen. Alle bewoners van de woning zijn dan verantwoordelijk voor de betaling van de huur, maar ook voor eventuele beschadigingen aan de woning.
Open Immovlan