Voor de New Yorkse middenklasse, die uitgesloten zijn van de koopmarkt, is het vinden van de zeldzame parel om te huren altijd een uitdaging geweest in een stad die opvalt door de flagrante sociaal-economische ongelijkheden.
Na een kleine stilte aan het einde van de Covid-19-pandemie die de megastad op de knieën had gebracht en tienduizenden gezinnen had weggejaagd, stegen de huurprijzen over een jaar met 20,4% in het 2e kwartaal van dit jaar volgens de vastgoedsite StreetEasy.
Een uitdaging!
De eigenaars, die soms beleggingsfondsen zijn verscholen achter makelaars, eisen een jaarsalaris van 40 keer de maandhuur, maar ook de afwezigheid van schulden, bankafschriften en geen belastingschulden. Huurders moeten soms ook commissies betalen aan agenten die een maand huur vertegenwoordigen, of zelfs 15% van de jaarlijkse kosten.
Een onevenwicht tussen vraag en aanbod
Daarbij komt nog een inflatoire economische context, de slechte bouwkwaliteit van de gebouwen op het gebied van thermische en geluidsisolatie en een chronisch tekort aan nieuwe woningen in een megastad van 8,5 miljoen inwoners. Er waren 340.000 woonsten tekort in 2019 voor het hele grootstedelijk gebied van New York volgens het Up For Growth research center. Kortom, er zijn te veel aanvragers en te weinig appartementen.
"Gestabiliseerde" huurprijzen?
De stad New York, die momenteel wordt gerund door een vrij linkse regering, heeft "gestabiliseerde" huurprijzen opgelegd voor een miljoen woningen en twee miljoen huurders. Maar de prijzen, die afhankelijk zijn van een stemming van de gemeenteraad met een Democratische meerderheid, zijn niet geblokkeerd. Onder burgemeester Bill de Blasio (2014-2021) zijn de zeer linkse, "gestabiliseerde" huren in een jaar tijd met slechts 1,5% gestegen. Aan de andere kant, onder zijn opvolger van de rechtervleugel van de Democratische Partij, de voormalige Afro-Amerikaanse politieagent Eric Adams, stijgen de prijzen weer als nooit tevoren: van +3,5% naar +5% in juni over een jaar!
In Manhattan besteedt een gezin nu 55% van zijn inkomen aan huisvesting. Een percentage dat 60% bereikt in Brooklyn en 43% in Queens, nog steeds volgens gegevens van StreetEasy, dat "een enorme financiële last" aan de kaak stelt. Genoeg om de middenklasse en jongere generaties naar meer achtergestelde buurten te duwen waar Afro-Amerikaanse, Spaanse en Aziatische gemeenschappen wonen, wat gentrificatie bevordert.
De toekomst ziet er bovendien niet rooskleurig uit, want de skyline van Manhattan, die bijna voortdurend verandert, concentreert zich op de bouw van wolkenkrabbers met kantoren en luxe appartementen, maar geen betaalbare woningen. En ondanks veel bouwwerven in Brooklyn, Queens en New Jersey aan de overkant van de Hudson River, voorziet niemand een vertraging van de prijzen.