Een van mijn vriendinnen is net terug van een reis naar het Verenigd Koninkrijk. Ze toonde me foto’s van haar verblijf en ik zag tot mijn verbazing heel veel ‘golvende’ bakstenen muren. Eerlijk gezegd, ik had zoiets nog nooit gezien!
Ze vond het geweldig om me te vertellen over deze muren die in een zigzaglijn zijn gebouwd. Deze muren, die ‘Crinkle crankle wall’ worden genoemd (een oud Engels woord dat zigzag betekent), staan bekend als goedkoop. Voor de constructie ervan zijn namelijk minder bakstenen nodig dan voor een rechte muur. Gek!
Ik heb geleerd dat de dikte van één baksteen voldoende is voor een golvende muur, terwijl er minstens twee nodig zijn voor een rechte muur. De kromming geeft de muur perfecte stabiliteit: de wind zal de muur zo minder snel omver blazen.
Besparingen en sterkte kenmerken dus deze slingerende muren, die al lang bestaan. De meeste werden tussen 1600 en 1800 in Engeland gebouwd, maar het idee werd al in het oude Egypte gebruikt. Ik loop dus achter, en niet een klein beetje.
Deze ‘bakstenen linten’ zijn ook interessant in tuinen: ze maken het gemakkelijk om fruitbomen te laten groeien in de nissen, aan de zuidkant en zonnige kant van de muren. De golvingen houden de bomen juist uit de wind, wat een dubbel voordeel is.
Vandaag de dag worden deze muren vrijwel niet meer gemaakt. Hun ontwerp zou meer werk zijn voor de metselaars, meer tijd kosten en daardoor duurder zijn dan het bouwen van een rechte muur, zelfs met twee bakstenen. En zoals we weten, geven we tegenwoordig de voorkeur aan rentabiliteit boven alles. Jammer!
Persoonlijk vind ik dit type metselwerk erg mooi. En wanneer esthetiek en bruikbaarheid hand in hand gaan, is er geen reden meer om te twijfelen. Bij deze is het beslist: als ik ooit een enorme tuin (of een boomgaard die zich uitstrekt zover het oog reikt) zou hebben, laat ik slingerende muren bouwen. Zeker en vast!